Kalp, yaklaşık bir yumruk büyüklüğünde içi
boş bir kas yapısıdır. Bir dakikada yaklaşık beş litre kanı tüm vücuda pompalar.
Bunun için sağlıklı kalbin dakikada 60 ila 100 kez atması gerekir. Fiziksel
egzersiz sırasında veya duygusal stres altında, kalp organ ve dokulara gerekli
miktarda oksijeni ulaşırmak için dakikada 100’den fazla atabilir.
Kalp dört odacıktan oluşur. Septum denilen bir duvar, kalbi sağ ve
sol olarak ayırır. Kalbin her iki yanında bir atriyum (kulakçık) ve bir ventrikül
(karıncık) vardır. Atriyumlar, asıl pompa görevi gören ventriküllere kanı
ulaştıran üst odacıklardır. Kalbin sağ tarafı, koyu kırmızı bir renge sahip
olan kirli kanı akciğerlere pompalar. Akciğerlerde oksijen yönünden zenginleşen
kan, kalbin sol bölümüne girer. Kalbin sol tarafı parlak kırmızı renkte olan
temiz kanı aort yardımıyla tüm
vücuda pompalar.
Kalpte,
tek yönlü çalışan kapakçıklar bulunmaktadır. Kalp kapakçıkları, kan içlerinden geçerken açılır ve sonra
kapanarak kanın gei dönmesini engeller.
İki
çeşit kapakçık vardır:
Atriyoventriküler kapakçıklar,
ventrikülleri atriyumdan ayırır. Atriyumlar kasıldığında, bu kapakçıklar
açılarak kanın ventriküllere dolmasını sağlar. Ventriküller kasıldığında, bu
kapakçıklar kapanarak kanın tekrar atriyuma dönmesini engeller.
Yarımay (semilunar) kapakçıklar,
ventrikülleri kalpten kan taşıyan damarlardan ayırır. Ventriküller kasıldığında
bu kapakçıklar açılarak kanın tek bir yönde hareket etmesini sağlar.
Ventriküller rahatladığında bu kapakçıklar kapanır ve böylece kanın tekrar
kalbe dönmesi engellenir.
Kalp
kapakçıklarının kapanması doktor tarafından steteskop yardımıyla duyulabilen
bir sese neden olur. Birinci kalp sesi, atriyoventriküler kapakçıkların
kapanması ile oluşurken, ikinci ses semilunar kapakçıkların kapanması ile
duyulur. Kalp kapakçıklarındaki anormallikler (kapakçıkta kalınlaşma ya da
gevşeme) hırıltılı bir ses duyulmasına neden olur.